Kişisel Algılama…

Reddedilme Korkusu Neler Kaybettiriyor?

Başkalarının sözleri ve davranışlarıyla küçümsendiğinizi hissediyor ve inciniyorsak ya da yaptığımız herhangi bir yanlış seçim için kendimizi suçluyorsak kişisel algılıyoruz demektir.

Bu gibi durumlarda yanıtımız olayın boyutuyla doğru orantılıdır ve büyük bir olasılıkla çocukluğumuza dayanan reddedilme deneyimlerine karşı bir tepkidir.

Kişisel algıladığımız her durumda yeni acılar eskilerin üzerine biner ve sanki her incitici söz hiçbir zaman iyileşmemiş olan eski yarayı kanatır.

Reddedilme korkumuz kendimizi değerli hissetmemizi engeller, ilişkilerimizi çıkmaza sürükler.

Bilmediğimiz ise, bizi inciten ve yaralayan sözlerin bizimle ilgisi olmadığıdır.

Başkaları tarafından kontrol edilmek istemiyorsak kişisel algılamaktan vazgeçmek zorundayız.

Bu kitap, geçmişte yaşanan olumsuz deneyimlerin farkına varmak ve etkilerinden kurtulmak için harika bir rehber.

Kişisel gelişim kitaplarından psikoloji kitaplarına yaptığım geçişte birbiri ardına güzel kitaplar okuyorum. Okudukça da sizlerle paylaşıyorum. Umarım ilginizi çekiyordur.

Bugün ki sizinle paylaşmak istediğim kitap reddedilme korkusu ile ilgili. Hepimizin hayatında az da olsa olduğun düşündüğüm bir korku. Ben bu korkumu özellikle ergenlikte, topluluğa karışmak fikrinde oldukça yoğun yaşadım. Artık bende hakim bir duygu olmasa da tamamen yok olduğunu söylemem de güç maalesef.

Kitapta hem kendim ile ilgili birçok örnek ve yazarın bu konuda ki bakış acısını buldum. Yaptığım, hissetiyim bazı şeyleri anlamamı sağlayan. Hem de benden çok uzak insan gerçeklerini tanıma fırsatı elde ettim.

Kitap üç bölümden oluşuyor. Yazar ilk bölümü okurken kendi reddedilme deneyimlerimizi yansıtan durumları tespit etmemizi öneriyor. İkinci bölümde ise geçmiş deneyimlerimizin bugün bize, davranışlarımıza yansıttığımızı anlamamızı sağlamayı amaçlıyor. Bunu değiştirme yollarını ise üçüncü bölümde, örneklerle anlatıyor. Özellikle ağır travmalar yaşamış çocukların ilerde bu deneyimlerin den fırsat yaratıkları kısım beni oldukça etkiledi.

Kitapta, daha doğrusu yazarda en çok sevdiğim şey kendi reddedilme korkuların, ailesini, sorunlarını da o kadar doğal bir biçimde hatta zaman zaman kendini eleştirerek anlatmış ki Eleyne’yi görmeden sevdim ben.

Eğer sormasanız yanıt hep hayır olacaktır.

Patricia Fripp

Kitaptan alıntılar yapmadım, çünkü kitabın bir bütün olduğunu düşündüm, yani okumanız lazım. Sadece bu sözü paylaşmak istedim sizlerle.

Eğer psikoloji ile ilgileniyorsanız, rahatlıkla bu kitabı size tavsiye edebilirim. Dili de oldukça sade, yani konu dışı olan ben bile rahatlıkla yazarın demek istediklerini anladım.

Özellikle sağlıklı çocuk yetiştirmenin önemini, çünkü şimdi yaşadığımız psikolojik bozukluklar hep küçük bir çocuğun yaşadıklarının devamı…

Yazar birçok kitaba atıf da yapmış, notlarını aldım. Umarım bu kitaplar Türkçeye çevrilmiştir. Okuyup, sizlerle paylaşmağı o kadar çok istiyorum ki….

Sevgiler…

Kendini Arayan İnsan…

Günümüz modern insanı toplu şizofreni, toplu nevroz yaşıyor.

Bu nevrozun ürettiği endişe duygusunu da ilaçlarla, uyuşturucularla, alkolle, TV ile, sahte ilişkilerle uyutmaya ve avutmayı çalışıyor. Daha fazlasına sahip olursa endişeden kurtulacağını sanıyor. Ama içindeki boşluğu bir türlü dolduramıyor. Kendini tekrar ederek bu kez farklı bir sonuç alacağı yanılsamasından bir türlü kurtulamıyor. Modern insan mutsuz, doyumsuz ve korku dolu.

Rollo May, bu kitabında içinde yaşadığımız endişe çağında modern kadın ve erkeğin, toplumun ‘’ normal ‘’ hale gelmiş nevrotik yapısından nasıl etkilendiğini inceliyor. Günümüz insanının çelişkilerini espri ve hayal gücü zenginliğiyle donanmış olarak ortaya koyuyor.

Bu kitap, itaatkârlığı erdem sana ve yaşadıklarını iddia eden ‘’ ölü ‘’ insanlar için değil; yüzyıllık yalnızlığı sona erdirmek, ruhunu uyandırmak ve kendini bulmak sona erdirmek, ruhunu uyandırmak ve kendini bulmak isteyen insanlar için. Bilgi çağından bilinç çağına geçiş, insanın kendini tanıması ile başlar. Kendini tanımak süreci ise ‘’ sanal sevgi ‘’ den ‘’ gerçek sevgi ‘’ ye doğru uzanan köprünün inşasıdır.

Çok uzun zamandan sonra ilk defa bir psikoloji kitabı beni bu kadar çok etkiledi. Bir sonra ki sayfayı büyük bir açlıkla çevirdim. Yenir bir bilgi edinmenin açlığı ile. Psikoloji ve felsefe karışımı bir kitap, insanın kendini tanıması, kendi benliğini tanıması adına yazılmış. Kendi benliğinin farkına varılmasını hem kendi yaşamsal dönemlerimiz hem de tarihsel süreçte insanın yolculuğu içinde anlatıyor.

Arada özgürlüğünüzden ve sorumluluk bilincinizden ödün vermeden, mirasını devraldığımız geleneklerle kendi benliğimiz arasında nasıl bir bağ oluşturabiliriz?

Kitapta alıntı yapılan Dostoyevski’nin Yüce Yargıç adlı hikâyesi benim oldukça ilgimi çekti.

Hikâye Hz. İsa dünyaya ya geri gelir ve sesiz sedasız insanları iyileştirmeye başlayıp İspanyol Engizisyonun Başyargıcının bunu fark etmesi ve dini bozduğu gerekçesi ile onu hapse atılmasını anlatıyor.

Ve buradan geneleme yaparak yazarın ulaştığı sonuç hakikaten tüylerini diken diken ediyor. Kitabı okursanız lütfen bu konuda sizde düşünün. Bu arada bende, bu hikâyenin tamamını en kısa zamanda okumalıyım.

Kitap din konularında da farklı bakış açısı sergiliyor, dinin genel anlamda kavrayışımız ve benliğimize etkisi hakkında. Yazar bunu anlatırken genel olarak Batı değerlerini alsa da anlatmak istediği daha genel olduğu için beni referans aldığı Hristiyan değerleri beni ne rahatsız etti, nede beni kitaptan uzaklaştırdı. Çünkü bura anlatılan özel anlamda Hristiyanlık değil genel olarak birim yaşadığımız anladığımız din. Yazarın Batılı olması referans kaynaklarının da kendi yaşamından vermesine yol açmış.

Paul Tillich’ten yapılan bir alıntıda;

Tanrının varlığını kanıtlamaya çalışmanın Tanrının olmadığını savunmakla, yani ateizmle eş anlamlı olduğu savunur. Tanrının varlığını kabul etmekte de reddetmek kadar ateistçe bir tutumdur. Tanrı var olmanın ta kendisidir, ayrı bir varlık değil.

Sevgi konusunda da oldukça ilginç ama benim düşününce doğruluğuna inandığım tezler öne sürüyor. Mesela, bir çocuk ergenliğe gelmeden gerçek anlamda sevemez, sevgi kavramı ve bir şeye ihtiyacı olduğundan değil sadece sevgiyi vermek olduğunun farkına ancak o zaman varır.

Kitap hakkında anlatılacak o kadar çok şey var ki, ben bu yazı için bunları seçebildim ancak.

 Bu kitabı herkese, özellikle insanı merak eden, çevresini anlamaya çalışan, görünenin ardını merak eden herkese ama HERKESE öneririm.

Sevgiler…