Zeytindağı...

-Ahmed’imi gözdünüz mü?

Hayır… Hiç birimiz Ahmed’ini görmedik. Fakat Ahmed’in her şeyi gördü. Allah’ın Muhammed’e bile anlatamadığı cehennemi gördü.

Şimdi Anadolu’ya, batı’dan, doğu’dan, sağdan, soldan bütün rüzgârlar bozgun haykırışarak esiyor. Anadolu, demiryoluna, şoseye, han ve çeşme başlarına inip çömelmiş oğlunu arıyor.

Vagonlar, arabalar, kamyonlar, hepsi, ondan, Anadolu’dan utanır gibi, hepsi İstanbul’a doğru, perdelerini kapamış, gizli ve çabuk geçiyor.

Anadolu Ahmed’ini soruyor. Ahmed, o daha dün bir kurşun istifinden daha ucuzlaşan Ahmet, şimdi onun pahasını kanadını kısmış, tırnaklarını büzmüş, bize dimdik bakan ana kartalın gözlerinde okuyoruz.

Ahmed’i ne için harcadığımızı bir söyleyebilsek, onunla ne kazandığımızı bir anaya anlatabilsek, onu övündürebilecek bir haber verebilsek… Fakat biz Ahmed’i kumarda kaybettik!

Bugün size tanıtmak istediğim kitaptan bir alıntı ile yazıma başladım. Beni en çok etkileyen kısımdan…

Biz Ahmed’ kumarda kaybettik!

Belki de kitabın özeti bir cümle bu.

Kitap hakkında pek bir şey yazmak istemiyorum, dilli çok akıcı, hikâyesi etkileyici filan…Sadece bu kitabı okumak bütün kumarda kaybedilen Ahmed’lerin torunlarının borçudur. Çocuklularımızın kumarda kaybedilmemesii için…

Kitabın genel tanıtımı ve arka kapağında yazanları paylaşarak yazımı bittiriyorum.

Zeytindağı, insanın kanını donduran tarihi bir süreci, “bir imparatorluğun çöküşünü” o zamana göre en duru Türkçeyle karşımıza getiriyor. Kitapta Mehmetçiğin Yemen’de, Aden’ de, Kanal’da, Gazze’de, Arap Çölleri’nde nasıl kırıldığını, yenilgiden sonra bir vagon “mecidiye altınını” bile nasıl bıraktığımızı hayretler içerisinde okuyacaksınız.

Cemal Paşa!nın emir subayı olarak, o günlerde en yakınında olan Fatih Rıfkı, Zeytindağı kitabıyla tarihimize bir ibret belgesi bırakırken, her biri bir destan olabilecek, askerlerin günlükleri ve adeta kumar masasında kaybedilen Ahmetlerin, Mehmetlerin hikayeleri tüylerinizi ürpertecek.

Sevgiler...