17 Haziran 2016 Cuma

Dinle Küçük Adamdan ….

Bir kartal, tavuk yumurtaları üzerine kuluçkaya yatsa ne olur biliyor musun küçük adam?
Başlangıçta kartal, yumurtalardan kartal yavrular çıkacağını, bunların büyüyüp küçük kartallar yetiştireceğini sanır. Birde bakar ki yumurtalardan civciv çıkıyor. Çaresizlik içinde bulunan kartal, civcivlerin büyüyüp kartal olacağı umuduna sarılır bu kez.  Ama civcivler büyüp büyüp birer tavuk haline gelmektedir.

Kartal bu durumda, gıdaklayan tavuklarla civcivleri yeme itkisi duyar. Onu yemekten alıkoyan tek şey küçük bir umuttur; bu civcivlerden birinin bir gün küçük bir kartal olabileceği, büyüyüp kendisi gibi yetenekli, kendisi gibi çok çok yükseklerdeki yuvasından bakıp uzakları görebilecek, böylece yenidünyalar, yeni düşünceler ve yeni yaşama biçimleri bulunduğunu anlayıp bunları arayabilecek büyük bir kartal olabileceği umudu. Üzgün ve yalnız kartal yumurtalardan çıkan tavuk ve civcivleri yemekten alıkoyan şey yalnızca bu küçük umuttur işte.

Tavuklarla ve civcivlerle gelince, onlar bir kartalın kuluçkaya yatması sonucu dünyaya geldiklerinden habersizdirler. Nemli, karanlık vadilerde çok çok yükseklerde sarp kayaların üzerinde yaşadıklarından habersizdiler.   Tek başına kalmış kartal gibi uzaklara bakmazlar. Kartalın kendilerine getirdiği yiyecekleri tıkınıp durmaktadırlar boyuna, durmada gagalamakta ve karınlarını doyurmaktadırlar. Yağmur yağdığında ya da fırtına koptuğunda onun güçlü kanatları altından ısınmakta, korunmaktadırlar. Kartalsa kimsenin yardımı olmadan kendi gövdesini fırtınaya siper etmektedir.

Daha da kötüsü, bu tavuklar ona tuzaklar kurmakta, siperler ardına gizlenerek ona ucu sivri kaya parçaları, taşlar atmaktadırlar. Onların kendisine kötülük yaptığını anlayan kartal önce bu tavukları parçalama istediği duyuyor. Ama düşünür, onlara acımaya başlar. Belki, diye umar, gün gelir, bu yalnız önünü gören ve gıdaklamaktan, yalanıp yutmaktan başka bir şey bilmeyen tavuklar arasından kartal gibi olma yetisine sahip bir yaratık çıkar.

Yalnız kartal, bugün bile umudunu yitirmiş değildir. Bu yüzden kuluçkaya yatmayı, civcivler çıkarmayı sürdürmektedir.


3 yorum:

  1. umut işte.. her defasında yenisine sarılmadan yaşamak çok zor.

    YanıtlaSil
  2. Gerçekten anlamlı evet bu yazı olmuş ...
    Eline emeğine sağlık çok güzel bir yazı

    YanıtlaSil
  3. Nice blog dear!
    Thanks for your visit on my blog too, Thanks for your comment and for following in GFC, I follow you in G+ and GFC, could you follow back in Both, please? :)
    xxx
    www.travelera.es

    YanıtlaSil