25 Ocak 2016 Pazartesi

Kitapkurdu Sevgilim…

 
Zıt karakterlerine rağmen Cath ve Si iyi arkadaştı. Biri dağınık ve içekapanık, diğer titiz ve kaprisliydi. Biri erkek, biri kadındı ve her ikisi de hayatlarının erkeğini arıyorlardı. Onların çok yakın iki arkadaşı vardı. Josh ve Lucy. Evli olan bu çiftin insanı dehşete düşüren korkunç bir çocuğu ve bu çocuğunda tüyler ürpertici İsveçli bir dadısı vardı.
Tabii bir de romanın olmazsa olmaz Portia’sı vardı elbette – güzel Portia- , geçmişte bir gece hepsinin kalbi kırmış ve onlardan uzaklaşmıştı.
Yıllar sona bir gün ortaya çıktığında da bu dört arkadaşın hayatını tamamen değiştirerek altüst eden olaylara neden olmuştu.
Arkadaşlıkların, kitapların, kitap kurtlarının, dadıların mutlulukları ve aşkları üzerine kurulu duygulu ve komik bir kitap.
Nasıl tanıtımı güzel değil mi, en azından benim hoşuma gitmişti. Ve hafta sonu okuması için bu kitabı seçmeme yol açmıştı kütüphaneden. Ama kitap benim için tam bir hayal kırıklığı oldu. Öncelikle değişen bir okuma alışkanlığımdan söz edeyim, ki aldığım kararı daha iyi açıklayabileyim size;
Eskiden bir kitaba başlayınca illaki bitirmem gerektiğini düşünür ve bittirirdim, oflaya puflaya da olsa. Artık öğle düşünmüyorum ve de yapmıyorum. Sonuçta okuduğum kitap bir ders kitabı değilse, öğretici bir kitap değilse zorlamıyorum kendimi. Sadece zamanımı hoşça geçirmek üzere aldığım bir kitap benim zamanımı hoş geçirmemi sağlamıyor, bana okurken zevk vermiyorsa neden direteyim ki? Bilmem bana katılır mısınız?
İşte bu yeni kakarım doğrultusunda bu kitabı okumayı 53 sayfada bıraktım. Olaylar, karakterlerin anlatımı, hikâyenin kurgusunu hiç mi hiç sevmedim ve gidişatına da bakınca da kanaatim değişmedi. Ve de bu sene okuduğum tüm kitapları burada sizlerle paylaşma kararı aldığım için, bu kitabı okumasam bile okuma amacı ile almıştım, sizlerle bu yorumumu paylaşmak istedim.
Bugün ki paylaşım benim için değişik bir paylaşım oldu.
Umarım kitaba pek fazla haksızlık etmemişimdir?
Peki, siz bu kitabı okudunuz mu?
Yorumunuzu benim ile paylaşır mısınız?
Sevgiler…
 
 
 

6 yorum:

  1. Kitabı okumadım ama herhalde görsem ben de adından dolayı merak edip okumaya kalkışırdım.. Bu arada görüşüne tamamen katılıyorum, kitaptan zevk almadığını hissettiğin anda bırakacaksın. Kendine sıkıntı vermenin hiçbir anlamı yok. Ben de bu takıntımı aşmaya çalışıyorum hatta, umarım başarılı olurum.. :')

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben artık bırakıyorum ... O kadarrrrr .... Sevgiler

      Sil
  2. Ya bende de öyle bir şey var şu an aslında. Ve okunacak o kadar çok kitap var ki :*
    Kendine iyi bak, sevgilerle :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sende kendine iyi bak ... Yorumun için çok tesekkürler

      Sil
  3. Eskiden ben de s3vmesem de okurdum. Artik zamanin kiymetini anladim yapmiyorum ayni hatayi.

    YanıtlaSil
  4. yaşlanıyormuyuz yoksa olgunlaşıp akılanıyormuyuz.... bence ikinicisi... sevgiler :)

    YanıtlaSil